MEMBER CLUB… “สงครามกิจกรรมถ่ายภาพเข้าแคมป์ที่…อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ 2018”

Camerart เปิดศึกทำกิจกรรมชวนให้ตื่นเต้นเหมือนเราต้องเข้าไปลุยสนามรบ ประเดิมกิจกรรมแรกที่อาจารย์นพขอมา คือ กิจกรรมถ่ายภาพการเข้าแคมป์ที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ เป็นกิจกรรมที่เราตั้งใจให้ทุกคนได้กลับไปย้อนวัยเป็นเด็กกันอีกครั้งเข้าค่ายพักแรม และมีกิจกรรมถ่ายภาพที่มีการแบ่งกลุ่ม ให้ได้ร่วมฝ่าฟันไปด้วยกัน มีการมอบหมายภารกิจให้ทำกันนิดหน่อย เพื่อสร้างสีสันให้กิจกรรมของเรา ทริปนี้เราเดินทางด้วยรถตู้ถึง 3 คัน และแบ่งเป็น 3 ทีม ซึ่งทุกคนไม่มีสิทธิ์ในการเลือกทีม eyejung จะเป็นผู้คัดเลือกลูกทีม และจัดสรรหัวหน้าทีมให้ แค่คิดก็สนุกแล้ว เมื่อถึงวันเดินทางเราก็พร้อมตะลุยอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ถึงอุทยาน 10 โมงกว่าๆ แต่เรายังเข้าที่พักไม่ได้ หัวหน้าทีม C ก็แนะนำว่าเราไปที่ จุดชมวิว กม. ที่ 30 กันก่อนดีกว่า เป็นจุดที่มีป้ายมรดกโลก และเมื่อเดือนที่แล้ว เคยมี…ดราม่า…เรื่องช่างภาพ กับนักท่องเที่ยวที่จะมาถ่ายภาพคู่ป้ายมรดกโลก แต่ติดที่ช่างภาพมานั่งเฝ้านกเงือกจนเต็มพื้นที่ ทำให้ทางเจ้าหน้าที่ของทางอุทยานต้องเข้ามาจัดระเบียบ ก็ผ่านพ้นไปด้วยดี และเมื่อมาถึงจุด กม.30 ก็ได้เวลาเข้าสู่กิจกรรมแบ่งกรุ๊ป และให้ทำความรู้จักกันก่อน ระหว่างคนในทีมและหัวหน้าทีม eyejung ได้เป็นหัวหน้าทีม A ออกตัวก่อนเลยว่า…หัวหน้าพึ่งพาไม่ได้ ลูกทีมต้องพยามช่วยเหลือตัวเองนะ….ทีม B อ.นพ ดูเหมือนว่าจะพึ่งพาได้ แต่จริงๆ แล้วต้องไปถามลูกทีม B ว่าพึ่งได้บางไหม 555…และ…สุดท้ายทีม C หัวหน้าทีมมือรางวัล คงจะเป็นความหวังของทีมที่สุดแล้วกับ สมโภช แบ่งทีมกันเรียบร้อยแล้ว ได้เวลาเข้าที่พัก ทริปนี้…พิเศษเราได้ความอนุเคราะห์ จาก บริษัท ชีร์โร่ มาร์เก็ตติ้ง (ประเทศไทย) จำกัด ที่ส่ง Lens Sigma หลากหลายรุ่นมาให้พวกเราได้ทดลองใช้งาน

พอเริ่มฟอร์มทีมเรียบร้อย หัวหน้าทีม A อย่าง eyejung ก็กลัวลูกทีมไม่รู้ว่าหัวหน้าทีมพึ่งพาไม่ได้จริงๆ นะ พาลุกทีมหลงทางเอาฤกษ์เอาชัยก่อนเลย 555… ทั้งที่มีคนนำทาง ยังพาเขาหลง เป็นหัวหน้าทีมที่ไม่ธรรมดาจริงๆ นะ หลังจากพาหลงแล้ว ก็แอบตามขบวนมาอย่างเงียบๆ ไม่ให้ทีมอื่นรู้ และแล้วเราก็ถึงที่พัก เป็นค่ายพักแรมของเขาใหญ่ อารมณ์เหมือนย้อนวัยกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง เพราะที่พักเป็นแบบห้องโถงใหญ่ ตั้งเรียงรายด้วยเตียงไม้สองชั้น คืนนี้เราจะนอนรวมกันหมด เป็นการเข้าค่ายที่เราจะได้เจอะเจอกันตลอด จับจองที่พักเรียบร้อยแล้ว เตรียมการบรี๊ฟกันสักนิด กำลังเตรียมการบรีฟ ทางเจ้าหน้าที่เขาใหญ่ก็แจ้งว่ามีช้างออกใกล้บริเวณหน้าที่พัก แค่นั้นแหละวิ่งแตกฮือไปถ่ายช้างกันหมด ยกเลิกการบรีฟไปโดยปริยาย….

ถ่ายช้างกันเสร็จได้เวลาปฏิบัติการภารกิจของแต่ละทีม…..ทีม A ฝากความหวังไว้ที่ พี่ธงชาติ สายมาโคร และพี่สาระดี จุดแรกของการแข่งขัน คือ น้ำตกเหวสุวัติ วันนี้แดดดี เราเลือกน้ำตกเหวสุวัติไว้เป็นช่วงเวลาบ่าย เพราะถ้าใครเคยมาจะรู้ว่า น้ำตกเหวสุวัติ หากมาถึงในช่วงที่แสงแดดส่องตัวน้ำตก อาจได้เห็นรุ้งหลากสีขึ้นเป็นวงรอบน้ำตกอย่างงดงาม ซึ่งก็จะต้องเป็นช่วงเวลาช่วงบ่าย และครั้งนี้เราจึงเลือกเวลาที่มาในช่วงบ่าย และเป็นไปตามความคาดหมายคือเราได้เห็นรุ้งที่โค้งพลาดผ่านน้ำตกเหวสุวัตอย่างสวยงาม eyejung หันไปเห็น พี่อลิส กำลังพยามหาที่วางกล้องให้นิ่ง เพราะพี่แกแบกขาตั้งกล้องมาแต่ลืมหยิบเพรทมา eyejung ที่มีขาตั้งตัวเล็กอีกตัวเลยให้ พี่อลิส ยืม …. กำลังจะเดินขึ้นเจอพี่ต๋อง พยามปลุกปั้นกับการปรับตั้งกล้อง แล้วบอกว่ากล้องมี ISO แค่ 3200 eyejung ถึงกับงงกล้องมันจะปรับ ISO ไม่ได้อย่างไง เลยต้องขอไปดูสักหน่อย และช่วยกันหาปุ่มปรับ ISO จนสำเร็จ ออกจากน้ำตกเหวสุวัติ ไปเดินหาถ่ายกวางกันต่อที่บริเวณบ้านพัก ซึ่งก็ได้ภาพเก้ง ที่นอนอาบแดด ยอมเป็นแบบให้พวกเราถ่ายภาพแบบไม่ขยับ จนหมอเปิ้ลอดสงสัยไม่ได้ว่ามันเป็นกวางจริงๆ หรือหุ่นที่เขามาปั้นโชว์ จนมันเดินหนี จึงได้รู้ว่าเป็นกวางจริงๆ นะ

จุดสุดท้ายเย็นนี้…ชมแสงสุดท้ายของวัน เก็บภาพพระอาทิตย์ตกที่สวยมากๆ บนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ อันนี้เป็นภาพที่เราคิด แต่จริงแล้วเราจะมองไม่เห็นพระอาทิตย์ตก เนื่องจากต้นไม้ที่ขึ้นสูง บังพระอาทิตย์ตก ได้แค่ช่วงเวลาที่ฟ้าเปลี่ยนสี แค่นี้ก็ฟินที่สุดแล้ว….นอกจากถ่ายวิว พวกเราก็ถ่าย Portrait กันเองอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะ พี่ป้อนทีโพสท์ท่า…บอกว่ามีความแรดเป็นของตัวเองมาก 555…สนุกสนานจนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าได้เวลาที่พวกเราจะเข้าที่พัก เตรียมส่งรูปประกวดในแต่ละทีม ซึ่งตอนนี้ต้องแยกกันอยู่แต่ละทีมกันสักนิด เพื่อไม่ให้คู่แข่งรู้ความลับ แต่ดูเหมือนทีม B จะลืมว่าอยู่ทีมเดียวกัน นอกจากจะไม่ให้คนในทีมรู้ว่าส่งภาพอะไร แถมยังไม่มีการโหวตให้กันอีก ส่วนทีม A หัวหน้าทำหน้าที่ดีมากเรียกลูกทีมมาประชุมทีมคัดรูปส่ง ช่วยกันดูช่วยกันเลือก เป็นทีมที่มีทีมเวิร์คเป็นเลิศมาก ทีม C หัวหน้าทีมมีความมั่นใจในลุกทีมมาก บอกส่งมาเถอะชนะอยู่แล้ว…555… แต่ละทีมใช่ย่อยกันเลย โดยเฉพาะฝีปาก…ฝีมือก็อีกเรื่องหนึ่ง… ส่งรูปกันเรียบร้อย อ.นพ….ขอแจ้งกติกาสักเล็กน้อย โดยให้ทุกคนทุกทีมร่วมกันโหวตว่าภาพไหนดีที่สุด จะโหวตให้ทีมตัวเองก็ได้ แต่อยากให้มองอย่างใจเป็นกลาง ดักคอกันขนาดนี้ ทีม A ของหัวหน้าทีมอย่าง eyejung ก็ยังย้ำกะลูกทีม เราต้องโหวตให้คนในกลุ่มเราด้วย เปิดรูปแรกมาก็เรียกเสียงฮือฮา รูปของ น้องชิชาภาพพี่สาระดี ยกเท้าเหยียบรถพี่ป้อน… รูปไม่สวยมาก แต่ได้อารมณ์ 555…เข้าข้างลุกทีมตัวเองออกนอกหน้ามาก อิอิ…และรูปที่เรียกคะแนนโหวตลล้นหลาม รูปน้ำตกเหวสุวัติ ที่มีรุ้งพาดผ่านอย่างสวยงาม ได้คะแนนเต็มไปอย่างงดงาม สวยกับรูปมาโคร ละอองน้ำสวยงาม เรียกว่าปั้นกันมาแบบสุดๆ โหวตกันไปกันมาอยู่ 3 รอบ และแล้ว เราก็ได้ผู้ชนะ …พี่อลิส ซึ่งอยู่ ทีม C ทำให้ทีม C ชนะกันทั้งทีม ของรางวัลที่เราได้รับการสนับสนุนมาในครั้งนี้จาก SONY และ Sigma ดีใจกับทีม C กันเรียบร้อย

เช้าวันที่สอง ตั้งจะจะพาทุกคนไปถ่ายทะเลหมอก ณ จุดชมวิว กม.30 แต่พอออกจากที่พักทางเจ้าหน้าที่แจ้งว่าไม่ให้รถออกจากด่านตรงที่พัก เนื่องจากฝูงช้างออกมาเดิน ช้างก็อยากชมทะเลหมอก ฮ่าฮ่าฮ่า… เราเลยต้องรอให้พี่ขาใหญ่ชมเสร็จก่อน พี่ใหญ่เข้าป่าไปแล้วได้เวลาที่พวกเราจะได้ไปชมหมอกสัมผัสอากาศเย็นๆ ยามเช้า ทำไมมันช่างฟินอะไรแบบนี้ แม่ฝนจะตกพร่ำๆ แต่พวกเราไม่มีกลัวอยู่แล้วกางร่มให้กล้อง ตัวเปี๊ยกก็ไม่เป็นไร ยืนถ่ายภาพหมอกไหล แล้วความตื่นตาตื่นใจก็มีมาให้เรากับการเห็นนกเงือก สัญญาลักษณ์แห่งรักแท้ แม้ในชีวิตจริงเราจะไม่มีประสบการณ์แบบนั้น แต่เราได้เห็นนกเงือก ผู้บ่งชี้ความอุดมสมบูรณ์ของป่า ซึ่งอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ได้ชื่อเรืองความสมบูรณ์ของผื่นป่า จนได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก 

จากจุดชมวิว แวะทานข้าวกันก่อน ที่จะเข้าไปเก็บของ ณ ที่พัก แต่เมื่อเราเดินทางกลับมาแทบช็อค ขยะในห้องน้ำกระจุยกระจาย ด้วยฝีมือฝูงลิง…. เป็นอีกบทเรียนว่าต้องปิดประตูหน้าต่างทุกอย่าง ไม่งั้นก็จะได้มานั่งกวาดขยะ และโปรแกรมสุดท้ายของเราวันนี้ ให้เวลาเต็มที่กันเลย ใครอยากปั้นมุมไหน หรืออยากเดินขึ้นชั้นสองของน้ำตกเหวนรก ครั้งนี้ให้เวลา 4 ชั่วโมงเต็ม แต่เป็นที่รู้กันดีว่าเส้นทางเข้าน้ำตกเหวนรกนี้แหล่งชุมนุมของ…ทากเลย… ครั้งนี้เราจะมาดูว่า eyejung จะทำสถิติรอดจากทากได้หรือไม่ และใครจะเป็นผู้ใจบุญสุนทานที่สุดในการบริจาคเลือดทริปนี้ คงจะหนีไม่พ้น ทาก ชื่อน่ารักๆ ว่าทาคุจัง ดูมีความแบ๊วขึ้นบ้างไหม หลายคนไม่เคยมาเดินป่าก็จะจินตนาการไปไกลด้วยกิตติศัพท์ที่ได้ฟังกันมา จนคิดว่าทาก เป็นเดร็กคูล่า หรือแวมไพร์ แห่งพื้นป่า แม้ยังไม่เจอตัวก็สยองกันแล้ว หลายคนถึงกับถอยทัพไม่มาดีกว่า จนมีเพจ PATHWILD อุปกรณ์เดินป่า ปีนเขา วิ่งเทรล ทำกราฟฟิคน่ารักน่ารักของเจ้าทากน้อยออกมา เพื่อให้หลายคนเข้าใจมากขึ้นและไปเที่ยวป่าอย่างมีความเข้าใจ และอยู่ตัวกับธรรมชาติได้อย่างมีความสุข ลองไปหาอ่านกันนะคะ https://www.facebook.com/pg/pathwild จะได้รู้ว่าทากไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด มีแค่ถุงกันทากก็ทำให้เราอุ่นใจมากขึ้น อุปกรณ์พร้อม ก็มีชัยไปกว่าครึ่ง เรื่องอุปกรณ์นี่ eyejuing ชนะขาดลอย 555… 

อุปกรณ์พร้อม เราก็วันหนึ่งฉันเดินเข้าป่า ดนตรีมา “ถ้าเราเหนื่อยล้า จงเดินเข้าป่า อย่างน้อยก็ไม่ต้องพบเจอคนใจร้ายอย่างเธอ คนที่ไม่มีน้ำใจ ไม่มีเยื่อใยให้คนเคยรักกัน ใจร้ายอย่างเธอ” เพราะเราจะไปเจอทาคุจังแทน และทริปนี้เราจะมาดุว่าสถิติความใจบุญของแต่ละคนใครจะชนะเลิศทริปนี้ แล้ว eyejung จะรอดจากน้องทากไหม แล้วเราก็มาถึงจุดหมายปลายทางของทริปเข้าค่ายเก็บตัวกันที่ “น้ำตกเหวนรก” ถึงจุดปล่อยตัว ใครสายมาโคร ก็คงไปไหนไม่ได้ไกล สายแอดเวนเจอร์ เขาชวนกันขึ้นชั้นสองของน้ำตกเหวนรก ซึ่งไม่ใช่ eyejung ทั้ง 2 สายเลย ฮ่าฮ่าฮ่า…. แต่ก็เข้าไปเดินชิลๆ เป็นสายตาคอยชี้เป้า แต่คนชี้เป้าอย่าง eyejung ยังไม่ทันชี้เป้าให้ใครก็เจอ คุณธิเบต ที่เดินนำหน้ามา บอกระวัง ด้านซ้ายมีทากที่พื้น อะจึ๋ย!…ยังไม่ทันไรจะโดนน้องทากอยากมาทำความรู้จักสะแล้ว…. จะรอดไหมเนี่ย จากที่เดินป่ามาหลายปียังไม่เคยโดนทากกัดสักครั้ง ซึ่งหลายคนที่รัก eyejung ล้วนแล้วอยากให้ eyejung โดนซักที…เพื่อจะได้มีประสบการณ์ 555…. ดูเหมือนความหวังดีอย่างไงไม่รู้ แต่บางอย่างเราก็เรียนรู้จากคนรอบตัวก็พอเนอะ ด่านแรกยังรอดมาอย่างปลอดภัย และความพลาดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เพราะ…มัวแต่จัดซีนเห็ดเชมเปญ …รอบนี้น้องทากขึ้นมาทำความรู้จัก ถึงบนกางเกงเลยจ้า เชิดหน้าชูคอ แบบสนิทสนมเลย ไม่ถามกันสักคำว่าอยากสนิทด้วยไหม โชคดีรอบนี้ได้คู่ซี้น้องทากอย่าง คุณธิเบต ช่วยเอาเพื่อนสนิทของคุณทิเบตออกไปให้ เพราะพี่ท่านเล่นโดนไปสิบกว่าตัว บ่งบอกถึงความใจบุญสุดๆ eyejung เลยรอดน้องทากมาได้อย่างปลอดภัย ส่วนคนนี้ก็กลัวทากขึ้นสมอง พี่อลิส แต่ก็ยังขึ้นไปชั้นสองดงทากเลย ถึงกับกรี๊ดป่าแตกเมื่อเจอ…น้องทากมาต้อนรับ ส่วน อาจารย์นพ…ของเราก็ฟิตจัดในวัยใกล้ 70 ปี ที่จะเดินขึ้นไปชั้นสองของน้ำตกเหวนรก แถมมาชวนวัยรุ่นอย่างเราไปเดินอีก วัยรุ่นอย่างพวกเรารีบอวยพรเลย ขอให้เดินกันอย่างมีความสุขนะ แหม่… เดินขึ้นเขา แถมดงน้องทาคุจัง งานนี้ขอบาย….จากเวลาที่เราให้เดินกันยาวๆ 4 ชั่วโมง 2 ชั่วโมงผ่านไป ทุกคนก็ออกมาพร้อมหน้าพร้อมตา พร้อมกับสำรวจตัวเองว่าโดนกันไปคนละกี่ตัว อิอิ… และแอบมานั่งซับเลือดกันอย่างเงียบๆ By….eyejung